Badanie laryngologiczne z endoskopią - diagnostyka endoskopowa górnych dróg oddechowych służy do dokładnego badania górnych dróg oddechowych.
Endoskop zawiera układ optyczny umożliwiający obejrzenie niedostępnej okolicy ciała.
W przypadku górnych dróg oddechowych badanie endoskopowe jest szczególnie przydatną metodą w diagnostyce schorzeń nosa, nosogardła, uszu, krtani i gardła dolnego.
Giętki endoskop (fiberoskop) wykorzystuje się do badania jam nosa, nosogardła, gardła środkowego, krtani i gardła dolnego (nasopharyngoskopia). Układ optyczny w fiberoskopie wykorzystuje pęczek włókien światłowodowych, tworzących giętki przewód.
Endoskop sztywny - wykorzystuje się do badania uszu (otoskopia) oraz krtani (laryngoskopia). Układ optyczny w endoskopach sztywnych opiera się na układzie soczewek zamkniętych w sztywnej metalowej rurce.
Średnica obu układów optycznych jest zbliżona i zwykle wynosi od 2,7 mm do 4 mm. Endoskopy używane w VITA mają doskonałą jakość obrazu HD, możliwość oglądania obrazu na monitorze (videoendoskopia) oraz zapisywania w postaci zdjęć i filmów na komputerze. Wybrane zdjęcia badanych narządów umieszczane są w dokumentacji pacjenta.
Videofiberoskopia nosogardła oraz krtani i gardła:
Wskazania do badania u dzieci z podejrzeniem przerostu migdałka gardłowego, tzw. trzeci migdałek.
Objawami przerostu jest:
- niedrożność nosa
- chrapanie
- bezdechy w czasie snu
- niedosłuch
- mowa nosowa
- uporczywe katary.
Wskazania do badania u dorosłych endoskopia nosogardła jest niezbędnym elementem diagnostyki raka nosogardła.
Częste wskazania do badania to:
- guz szyi
- jednostronny niedosłuch
- krwawienia z nosa
- niedrożność nosa
- ból ucha
- podwójne widzenie.
Videofiberoskopia krtani i gardła dolnego wskazana jest u osób z zaburzeniami głosu i/lub połykania. Metoda ta ma szczególne zastosowanie w przypadku osób, u których nie można wykonać klasycznego badania lusterkiem krtaniowym lub badania endoskopem sztywnym. Sytuacja taka może być spowodowana swoistą budową anatomiczną lub silnym odruchem wymiotnym.
Videofiberoskopia nosogardła, migdałka gardłowego (Nasopharyngoskopia)
Przygotowanie do badania:
Przygotowanie u dzieci - zaleca się, aby dziecko nie jadło i nie piło na ok. 1-2 godziny przed badaniem, aby zmniejszyć ryzyko odruchów wymiotnych
Przygotowanie u dorosłych nie jest wymagane, niemniej zaleca się, aby osoby z silnym odruchem wymiotnym powstrzymały się od jedzenia i picia na 1-2 godziny przed badaniem.
Wszyscy pacjenci, niezależnie od wieku:
- bez intensywnego kataru, gdyż katar utrudnia lub wręcz uniemożliwia oglądanie struktur gardła
- badanie najlepiej wykonać ok. 2 tygodnie po infekcji
Przebieg badania:
Badanie odbywa się w pozycji siedzącej z głową opartą o zagłówek fotela laryngologicznego. Badanie jest bezbolesne i wykonywane w znieczuleniu miejscowym błony śluzowej lidokainą w spray’u.
W przypadku badania małych dzieci wskazane jest, aby jeden z rodziców trzymał dziecko na kolanach podczas badania.
Badanie endoskopowe polega na wprowadzeniu giętkiego endoskopu przez nos lub jamę ustną i oglądaniu narządów na monitorze.
Podczas badania istnieje możliwość zapisu uzyskanego obrazu w formie zdjęć, bądź krótkich filmów.
Jakie informacje uzyskujemy dzięki badaniu?
Nasopharyngoskopia umożliwia obejrzenie wszystkich okolic górnych dróg oddechowych i szczegółową ocenę ewentualnych zmian w ich obrębie. Jest to badanie o wiele dokładniejsze od badania radiologicznego i pozwala na wyeliminowanie konieczności napromieniania pacjenta, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci i kobiet w ciąży. Dzięki połączeniu endoskopu z kamerą i komputerem uzyskany obraz można zapisać i wykorzystywać w ocenie efektów leczenia.
Videofiberoskopia krtani i gardła dolnego
Przygotowanie do badania:
Badanie giętkim endoskopem nie wymaga szczególnego przygotowania. Osoby o dużej nadwrażliwości gardła powinny powstrzymać się od jedzenia i picia na 1-2 godziny przed badaniem.
Przebieg badania:
Badanie odbywa się w pozycji siedzącej z głową opartą o zagłówek fotela laryngologicznego. Badanie jest bezbolesne i wykonywane w znieczuleniu miejscowym błony śluzowej Lidokainą w spray’u.
Jakie informacje uzyskujemy dzięki badaniu?
Endoskopia krtani umożliwia sprawdzenie stopnia napięcia, ruchomości i stanu strun głosowych oraz wykrycie zmian w krtani, również tych nowotworowych.
Endoskopia uszu – videootoskopia
Wskazania do badania:
Ocena błony bębenkowej oraz struktur ucha zewnętrznego.
Przygotowanie i przebieg badania:
Badanie nie wymaga przygotowania.
Videootoskopia polega na wprowadzeniu otoskopu (endoskop sztywny) do przewodu słuchowego i oglądaniu obrazu na monitorze. Jest to najdokładniejsza wizualna metoda oceny błony bębenkowej oraz struktur ucha zewnętrznego.
Endoskopia krtani - videoskopia krtani
Wskazania do badania:
- ocena narządu głosu
- powtarzające się zapalenia krtani
- diagnostyka zmian patologicznych w krtani
Przygotowanie do badania:
Przygotowanie u dzieci - zaleca się, aby dziecko nie jadło i nie piło na ok. 1-2 godziny przed badaniem, aby zmniejszyć ryzyko odruchów wymiotnych
Przygotowanie u dorosłych nie jest wymagane, niemniej zaleca się, aby osoby z silnym odruchem wymiotnym powstrzymały się od jedzenia i picia na 1-2 godziny przed badaniem.
Wszyscy pacjenci, niezależnie od wieku:
- bez intensywnego kataru, gdyż katar utrudnia lub wręcz uniemożliwia oglądanie struktur gardła
- badanie najlepiej wykonać ok. 2 tygodnie po infekcji
Przebieg badania:
Badanie wykonuje lekarz laryngolog wykorzystując do tego celu videolaryngoskop (sztywny endoskop) połączony z kamerą. Pacjent pozostaje w pozycji siedzącej z głową opartą o zagłówek fotela. Oświetlając krtań endoskopem lekarz może zaobserwować ruchy fałdów głosowych, ocenić ich funkcjonowanie oraz czy nie ma zmian patologicznych.
Jakie informacje uzyskujemy dzięki badaniu?
Videoskopia krtani umożliwia sprawdzenie stopnia napięcia, ruchomości i stanu strun głosowych oraz wykrycie zmian w krtani, w tym nowotworowych.
Wyposażenie gabinetu laryngologicznego VITA:
Gabinet laryngologiczny wyposażony jest w nowoczesny unit laryngologiczny, który składa się z endoskopów, monitora wyświetlającego obraz w powiększeniu, ssaka, płukania, systemu podgrzewania narzędzi.
Unit umożliwia przeprowadzenie drobnych zabiegów laryngologicznych: płukanie uszu, nosa, odsysanie wydzieliny.
Unit laryngologiczny połączony jest z komputerem i drukarką, dzięki czemu obraz z badania jest zapisywany w systemie, a wybrane obrazy można wydrukować do dokumentacji medycznej.
